Konstelacje

---

1.	Flower of Eden: Transient Blossoms generowane przez Abiogenezę Albedo: Solar Isotoma regenerują 1,2 energii dla Albedo.
2.	Opening of Phanerozoic: Transient Blossoms generowane przez Abiogenesis: Izotoma słoneczna przyznaje Albedo Śmiertelne Rozliczenie na 30s: Uwolnienie Rite of Progeniture: Tectonic Tide zużywa wszystkie ładunki Fatal Reckoning. Każdy zużyty ładunek Fatal Reckoning zwiększa liczbę obrażeń zadawanych przez Fatal Blossoms i Rite of Progeniture: Tectonic Tide o 30% DEF Albedo.Efekt ten kumuluje się do 4 razy.
3.	Grace of Helios: Zwiększa poziom umiejętności Abiogenesis: Solar Isotoma o 3. Maksymalny poziom ulepszenia to 15.
4.	Descent of Divinity: Aktywni członkowie grupy w obrębie pola Solar Isotoma mają zwiększone obrażenia (DMG) od Ataku Plunging o 30%.
5.	Tide of Hadean: Zwiększa poziom umiejętności Rite of Progeniture: Tectonic Tide o 3. Maksymalny poziom ulepszenia to 15.
6.	Dust of Purification: Aktywni członkowie grupy w obrębie pola Solar Isotoma, którzy są chronieni przez tarczę stworzoną przez Crystallize, mają zwiększone obrażenia (DMG) o 17%.

Wygląd i osobowość

 

Albedo

Historia nr 1

Albedo pełni bardzo ważną funkcję w szeregach Rycerzy Favoniusa, ale nieczęsto pokazuje się publicznie.
Nie ma jednak dziwnego i ekscentrycznego usposobienia, które ludzie zwykle zakładają u naukowców. W rzeczywistości jest szczery we wszystkich swoich kontaktach.
Uważa jednak, że utrzymanie relacji opartych na nadmiernym entuzjazmie wymaga więcej energii.W związku z tym Albedo traktuje przyjaźń z należytym dystansem.
Czy to zamykając się w sobie, by pracować, czy też podróżując i gromadząc materiały, nikt w Mondstadt nie wie, jak go znaleźć.
Tendencja Albedo do unikania interakcji społecznych nie czyni z niego osoby o zimnym sercu.Jest szczery i zadowolony, gdy poucza swoich asystentów, Timaeusa i Sucrose.
Z przyjemnością rozdaje swoje szkice mieszkańcom Mondstadtu.
Nie może jednak powstrzymać się od szczerego rozczarowania, że Lisa, przy wszystkich swoich wielkich talentach, postanowiła pozostać zwykłą bibliotekarką.

Historia nr 2

“Albedo dostał się do Mondstadt tylko dzięki rekomendacji swojego mistrza.”

Na pewnym poziomie, to stwierdzenie jest prawdziwe. Niemniej jednak, bramy Mondstadt są otwarte dla wszystkich, a list polecający nie jest absolutnie konieczny.
W rzeczy samej, można argumentować, że życie Albedo byłoby o wiele bardziej komfortowe bez tego listu.
A to dlatego, że adresatką listu była słynna pisarka podróżnicza Alice, stara przyjaciółka mistrzyni Albedo, Rhinedottirii.
Po otrzymaniu listu Alice rozważyła zawarte w nim prośby.

“Więc Ren powiedziała, że będziesz potrzebował laboratorium… I to nie takiego, które mógłby zbudować cywil. Hmm… Już wiem!”

I tak po prostu, wrzuciła go do Rycerzy Favoniusa.
Praca Rycerzy jest dla Albedo dość łatwa – wymaga jedynie pięciu procent energii.
Albedo wyobrażał sobie, że resztę energii może poświęcić na eksperymenty, mając do dyspozycji pełną gamę aparatury Rycerzy.
A jednak…
Alice miała córkę, która miała na imię Klee.

Tak, “tę” Klee.

“Od teraz będziemy rodziną, traktuj ją jak prawdziwą młodszą siostrę!”

Od tego dnia, naprawianie szkód spowodowanych przez Klee miało pochłaniać większość pozostałej energii Albedo…

Historia nr 3

Albedo nie posiada wspomnień o jakichkolwiek krewnych. Już od urodzenia przemierzał wraz ze swoją mistrzynią odległe krainy.
Oczywiście, panna Alice, rycerze Favoniusa i ten podróżnik, który potrafił wyczuć gwiezdne głębiny… Oni wszyscy są ważni. A jednak jego mistrzyni jest dla niego bezsprzecznie najbardziej wyjątkowa.
Dla Albedo jest ona jego jedyną krewną.
Była zimną i surową kobietą, która go wychowała i nauczyła tajników alchemii.

“Wszechświat to ciemna esencja prawdziwego gwieździstego nieba, a ziemia to nagromadzone wspomnienia czasu i istnień.
Kreda: to jesteś ty. Ziemia jest tam, gdzie alchemia bierze swoją nazwę, i jest podstawą wszelkiego życia. A to…”

Zademonstrowała przed nim swoją technikę, gdy ogromna forma życia wybuchła ze swojego zbiornika kulturowego w deszczu roztrzaskanych fragmentów.
“…To są nowe narodziny.”

Historia nr 4

Albedo wiódł niegdyś prostą i spokojną egzystencję.
Było to życie wolne od trosk, ale nudne w swej monotonii. Jego cel skupiał się na towarzyszeniu swojej nauczycielce, wykonywaniu jej poleceń i spełnianiu jej oczekiwań.
Ale pewnego dnia, głęboko w sercu lochu, nauczyciel i uczeń odkryli artefakt znany jako Serce Naberiusa.
Od tego momentu jego nauczycielka zniknęła, pozostawiając po sobie tylko jedną notatkę, list polecający i klasyczny tekst.

Na notatce było napisane: “Albedo, jedź do Mondstadt. Znajdź moją starą przyjaciółkę, Alice, i daj jej list polecający. Ukończ swoje ostatnie zadanie.”

Tekst klasyczny był jednym z ostatnich zachowanych rękopisów Opus Magnum, który jego nauczycielka zachowała przy sobie.
Gdyby trochę przesadzić z definicją, zostawiła mu jeszcze jeden prezent – tytuł Kreideprinz, a wraz z nim potwierdzenie, że nie ma go już czego uczyć.
W przeszłości zadania Albedo zawsze były bardzo trudne.
Zawsze wierzył z całego serca, że jego nauczycielka spełni swoją groźbę, że go opuści, jeśli zawiedzie.
Ale to zadanie, które mu zostawiła, było o wiele za trudne, wykraczało poza granice jego możliwości.
Czy to znaczy, że jest mu pisane nigdy go nie wykonać, a tym samym nigdy więcej nie zobaczyć swojej nauczycielki?

“Twoje ostatnie zadanie: pokaż mi prawdę i sens tego świata”.

Historia nr 5

Alchemia, którą włada Albedo, jest całkowicie odmienna od wszystkich sztuk praktykowanych w Siedmiu Krainach Teyvat.
Jej korzenie sięgają narodu Khaenri’ah.
Khaenri’ah było podziemnym królestwem, a jego naturalna fauna była naprawdę nieliczna. W związku z tym, alchemia skupiała się bardziej na tworzeniu życia.
Ta sztuka tworzenia znana była jako “The Art of Khemia”.
Albedo dowiedział się o tym w młodości, czytając notatki swojej mistrzyni.

Kolejnym etapem po “glebie” jest “kreda”, o której również wspominała jego mistrzyni.
“Kreda jest nieskazitelną glebą i została użyta do stworzenia pierwotnego człowieka.”

Teraz Albedo rozumie alchemię znacznie głębiej niż na początku, ugruntowawszy także swoje rozumienie wiedzy.

“Z gleby zrodziła się kreda”.

Głębia tego stwierdzenia jest dobrze rozumiana przez Albedo.
Takie niezrozumiałe stwierdzenia są związane ze wspomnieniami o jego mistrzyni.
Jego mistrzyni nie była jego rodzoną matką, ale Albedo nie ma wątpliwości, że jego życie wywodzi się mimo wszystko od niej.

“Mam nadzieję, że nie myślę zbyt pochopnie. Kiedy rodzice mówią swoim dzieciom o ‘sensie tego świata’… Muszą mieć na myśli szczęśliwe życie, prawda?”

Od czasu do czasu Albedo zastanawia się nad tym uczuciem.

Ilustracje Albedo

Albedo rozwinął swój nawyk rysowania podczas podróży ze swoją mistrzynią.
Na początku po prostu ilustrował swoje notatki. W końcu jednak odkrył, że rysowanie szczegółów pomogło mu zrozumieć fizyczną budowę badanych przedmiotów, co było bardzo przydatne w jego badaniach alchemicznych.

W rzeczy samej, rysowanie pozwalało mu wejść w przyjemny stan jasności – taki, w którym jedynymi rzeczami, o których myślał, były jego obserwacje i praca przed nim.
W ten sposób Albedo stał się mistrzem artystycznym, nie mając nigdy formalnego wykształcenia.
Spacerując po Mondstadt, Albedo chętnie uwiecznia martwą naturę, szczególnie ludzi w chwilach radości.
Czasami nawet daje swoje prace swoim niczego nie spodziewającym się “modelom”, wierząc, że taka ulotna radość, skrystalizowana w jednej chwili, jest czymś, co należy cenić.

Albedo nadal doskonalił swoje umiejętności w ten sposób – aż do pewnego dnia, gdy zaskoczyły go ilustracje z Inazumy.
Jak to się stało, że rysunki o takiej ogólności mogą mieć taką siłę narracji?
Zdumiony, postanowił sam spróbować.
…W końcu, po współpracy z pewnym powieściopisarzem o imieniu Xingqiu, “A Legend of Sword” została wydrukowana i opublikowana.
Niestety, otrzymała słabe recenzje i została okrzyknięta “słownikiem z boskimi ilustracjami”.

Vision

Zdobycie Vision nie było dla Albedo zaskoczeniem.
W istocie, gdy ją otrzymał, rzucił na nią tylko jedno spojrzenie, po czym kontynuował swoją dotychczasową pracę.
Nie odczuwał żadnych emocji, jakby to było coś, co należy uznać za oczywiste.
Vision jest dla niego jedynie narzędziem, dzięki któremu może wygodniej prowadzić swoje badania.
To, co naprawdę wywołuje w nim radość, to przekształcanie tego, co nieznane, w to, co znane.
Pewnego dnia zrozumie wszystko, co można wiedzieć o tym świecie – a same Vision nie są tu wyjątkiem.

PODCAST

Korekta: Sarenka
Tło
Źródło

*Powyższe tłumaczenie jest własnością strony https://genshin-impact.pl/ i nie zezwalamy bez uzyskania zgody na kopiowanie i rozprzestrzenianie go.