Historia nr 1

Obiektywnie rzecz biorąc, reputacja Itto w Inazumie pozostawia wiele do życzenia.

Mimo że nie jest uważany za złoczyńcę, z pewnością nie jest też praworządnym obywatelem. Jeśli naprawdę trzeba by mu przypisać konkretny poziom zagrożenia, to można go określić jako “wykorzystywany przez rodziców do trzymania w ryzach niegrzecznych dzieci”.

„Jeśli nie będziesz się zachowywać, Arataki Itto przyjdzie i zabierze ci przekąski!”

Jednak w przeciwieństwie do gróźb typu „Wielki Mujina Youkai złapie cię i zabierze w głąb gór” lub „zostaniesz umieszczony w posągu Shogun”, wskazany wyżej scenariusz może się wydarzyć.

Znowu „zabranie przekąsek” jest znowu stwierdzeniem niedokładnym, ponieważ ich los rozstrzygany jest poprzez sprawiedliwą, rytualną walkę!

W oczach wielu wygrywanie przekąsek dla dzieci w konkursach jest wyjątkowo bezwstydne, ale Itto uważa, że ​​każdą bitwę należy traktować poważnie, niezależnie od tego, czy wrogiem jest 5-letnie dziecko, czy sama Wszechmocna Shogun.

Wynika to również z faktu, że ​​Itto z pewnością może przegrać z dzieckiem. I podczas gdy dorośli mają wiele do powiedzenia na temat takiego zachowania, dzieci uważają, że Wielki Oni Itto jest raczej dobrym towarzyszem do zabawy. Zna się na wszelkiego rodzaju grach ulicznych i gra w nie z wielkim zapałem. Również wstawia się za każdym, kto jest zastraszany.

Ostatnio dzieci były bardzo zaangażowane w bitwy Onikabuto przeciwko Itto.

Zasady tej gry są proste, a walka jest zarówno zaciekła, jak i łatwa do obserwowania. A co najważniejsze, w przeciwieństwie do innych gier, dzieci mają całkiem przyzwoitą szansę na jej wygranie.

Historia nr 2

Przez długi czas Tenryou Commission uważało Gang Arataki za grupę okazjonalnych awanturników, którzy nie wymagają tak dużej uwagi.

Mają oni mniej niż 10 stałych członków i istnieje wiele wewnętrznych nieporozumień dotyczących samej daty powstania grupy.

Akira wierzy, że wszystko zaczęło się, gdy Itto uratował go przed kilkoma dwugłowymi łobuzami. Tego dnia Itto wytrzymał nawet siedmiokrotne powalenie na ziemię, co ostatecznie spowodowało, że punkowie wycofali się zirytowani. Pomagając Akirze wstać z ziemi, Itto oświadczył: „Cóż, wygląda na to, że teraz trzymasz się z Gangiem Arataki!”

Genta i Mamoru wierzą, że Gang został naprawdę założony pod koniec pewnego roku, kiedy wszyscy przykucnęli na obrzeżach Inazumy i upiekli lawendowe melony.

Tego dnia żaden z nich nie posiadał ani jednej Mory, a wszyscy byli naprawdę bardzo głodni. Obżerając się melonem, Itto powiedział z westchnieniem: „Powinniśmy tak piec lawendowe melony każdego roku!”

Jednak ani Genta, ani Mamoru nie uważają, że to doświadczenie wymaga specjalnego upamiętnienia.

Dla Kuki Shinobu, Gang został oficjalnie utworzony, gdy po raz pierwszy musiała wyciągnąć żałosnego Itto z więzienia szogunatu, ponieważ był to pierwszy raz, kiedy jakakolwiek oficjalna dokumentacja wspominała o Gangu Arataki.

Co do Itto, to wierzy, że Gang Arataki istniał od momentu, gdy te słowa po raz pierwszy przyszły mu do głowy.

Niestety nie pamięta już, kiedy to było.

A co do babci Oni, która opiekowała się Itto od młodości, wierzy, że Gang nigdy nie powstał. Dla niej te dzieci to po prostu „Itto i jego przyjaciele”.

Historia nr 3

Ziemie Inazumy były domem dla rasy Oni od czasów starożytności. Istniały tuż obok szlachetnej linii krwi Kitsune, Hakushin i Tengu.

Większość youkai posiadało nadprzyrodzone zdolności, na które ludzie mogli patrzeć tylko z zazdrością, ale Oni nie mają w tym względzie wielu specjalnych cech. Poza rogami na głowie, są głównie pamiętani ze względu na wybuchowe temperamenty i skłonność do sprawiania kłopotów.

Natomiast jeśli chodzi o ich legendarny strach przed fasolą, ma on swoje naukowe podstawy. Jak się okazuje, Oni mają alergię na fasolę. Jednakże, ponieważ linia krwi Oni z czasem znacznie się przerzedziła, większość ludzi wykazuje tylko niewielkie reakcje alergiczne.

Niestety Itto nadal posiada dość poważną alergię. Może zapomnieć o jedzeniu fasoli, a tak długo, jak będzie miał z nią kontakt przez skórę, będzie go swędziała, a nawet może być mu ciężko oddychać.

To sprawia, że ​​fasola jest jedyną rzeczą, której zwykle beztroski Itto szczególnie się obawia w swoim codziennym życiu.

Członkowie Gangu Arataki nie zamawiają żadnych potraw z fasoli, nawet prywatnie, na znak szacunku do niego. Ze wszystkich produktów zrobionych z fasoli Itto najbardziej obawia się Smażonego Tofu — wręcz mówi, że na sam jego widok odczuwa mdłości przez trzy dni z rzędu.

Historia nr 4

Kiedy ktoś wspomni o Smażonym Tofu, od razu przychodzi na myśl pewne pyrrusowe zwycięstwo.

Bitwa, która spowodowała ten incydent, zaczęła się od dość zwykłego konfliktu: akurat na krześle, na którym zwykle siedział Itto, podczas jedzenia w swoim ulubionym kiosku z jedzeniem, siedziała dama o lisich uszach… i to dodatkowo w dniu jego wypłaty.

Obydwoje rozpoczęli słowną walkę o to, do kogo należało krzesło, co zakończyło się bezpośrednią (i niepotrzebną) walką.

Itto, głodny po ciężkim dniu pracy, zdecydował się na konkurs jedzenia, a lisia dama wybrała temat „kitsune ramen”.

Itto będąc chwilowo zmęczony po ciężkim dniu dopiero po chwili zdał sobie sprawę, że wspomniany ramen zawiera Smażone Tofu. Jednak będąc dumnym jak na Oni przystało, mimo wszystko walczył dzielnie o zwycięstwo.

A jeśli chodzi o niczemu winne krzesło, ostatecznie zostało przekazane Itto jako trofeum przez raczej zmartwionego właściciela stoiska z jedzeniem.

Jeśli chodzi o różne konkursy, w których brał udział, są dwa, które wciąż mocno zaprzątają jego głowę.

Jednym z nich jest rewanż, którego zażądał od Kujou Sary, która po pokonaniu go przejęła jego Wizję w ramach swoich obowiązków w Tenryou Commission. Do dnia dzisiejszego Kujou nie zgodziła się na walkę sumo, co w dalszym ciągu frustruje Itto.

Drugi incydent miał miejsce wiele lat temu, kiedy Itto był młody. Wdał się w kłótnię z młodym Tengu, której efektem był mecz sumo na Równinie Byakko. Nadmierna ekscytacja sprawiła, że ​​obaj stoczyli się z góry. Ostatecznie to Tengu niósł Itto całą drogę do domu, ponieważ nie mógł chodzić po skręceniu kostki. Oczywiście mecz pozostał nierozstrzygnięty.

To dobrze dla Tengu! Itto zdarza się myśleć, że stoczenie się z góry było jego winą.

Poza tym, jak u licha te wszystkie Tengu były tak silne, mimo że wyglądały tak chudo?

Historia nr 5

Każde dziecko Oni prawdopodobnie słyszało historię o Karmazynowym i Niebieskim Oni:

Łagodny i pomocny Karmazynowy Oni pokonał nikczemnego Niebieskiego, zdobywając w ten sposób szacunek ludzi. To była ulubiona historia Itto z czasów dzieciństwa. Był bardzo dumny ze swoich czerwonych rogów Oni i linii Karmazynowych Oni.

Jednak jego dziecięcą dumą wstrząsnął pewien incydent.

Kiedy w wiosce, w której mieszkał Itto, miały miejsce incydenty rabunkowe, rodzina Arataki stała się podejrzana z powodu ich pochodzenia.

Itto nie pamięta już szczegółów tego wydarzenia, ale pamięta ostrożne, zniesmaczone spojrzenia mieszkańców wioski, które rzucali jemu i jego rodzicom, gdy odchodzili, oraz słowa pożegnalne, które wypowiadali, które Itto słyszał niezliczoną ilość razy:

„Raz Oni, zawsze Oni”

Bez względu na okres, wszyscy zachowywali się tak samo, jeśli chodzi o ludzi. Czy w takim razie nie byłoby lepiej zostać Niebieskim Oni, którego ludzie się bali? Z pewnością było to lepsze niż bycie podobnym do rodziców, którzy zostali wypędzeni bez powodu.

Po tym, jak jego rodzice zmarli z powodu choroby, młody Itto wylądował na ulicy, gdzie rzucał się na każdego, kto źle mówił o jego rasie. Cóż, ostatecznie to Itto był tym, który dostawał lanie. Jednak okazał się być wrzodem na tyłku, ponieważ nigdy się nie poddawał, bez względu na to, ile razy go powalili.

Mimo wszystko był tylko dzieckiem, więc ostatecznie upadł na ulicy z powodu wyczerpania i głodu, i dodatkowo po straszliwym pobiciu przez kilku łobuzów, którzy zjednoczyli się przeciwko niemu.

W momencie kryzysu Itto został uratowany przez starszą kobietę.

– Dlaczego mnie uratowałaś? Nie widzisz, że jestem Oni?

– Musisz być głodny. Chodź, zrobiłam trochę owsianki.

– Mówiłem ci, jestem Oni! Nie widzisz moich rogów?

– Och, widzę je. Czy chcesz trochę tej owsianki?

– Agh, wiesz co, wcale mnie nie słuchasz. W porządku… Jedną miskę owsianki poproszę.

– Już idę.

Wielkie śpiewanie

Gdy rok zbliżał się ku końcowi, Gang Arataki spotkał się, aby porozmawiać o tym, jak mogliby uczcić jego koniec.

W przeciwieństwie do bardziej renomowanych organizacji, Gang Arataki nie miał stałych miejsc prowadzenia swojej działalności, co stwarzało pewne… problemy logistyczne.

Sugestia lawendowych melonów została szybko wyeliminowana. Podczas gdy samo ich pieczenie z pewnością nie stanowiłoby problemu, o tyle jedzenie tylko tego z okazji Nowego Roku już tak.

Rozważano także festiwal Onikabuto, ale koniec roku nie był sezonem godowym, więc zawodnicy nie byliby nawet w połowie tak zmotywowani, jak zwykle.

Ostatecznie zdecydowano się na losowanie i wygrało „Wielkie śpiewanie”.
Tę aktywność zasugerował sam Itto i wymagała ona od wszystkich stojących na klifie i śpiewających pod wiatr wyrażenia swoich najskrytszych uczuć i życzeń na przyszłość.

Część członków gangu chciała zrezygnować z wydarzenia, kiedy się o nim dowiedzieli. W końcu krzyczenie pod wiatr nie było tak zabawne jak jedzenie melonów. Kuki Shinobu nawet powiedziała, że ​​chciałaby wziąć urlop, aby tego dnia wrócić do domu.

Mimo to wydarzenie się odbyło. Krzyki i wrzaski były rzeczywiście dość kojące dla duszy – i jak niespodziewanie się okazało, Itto był również całkiem dobrym wokalistą.

Vision

Swoją Vision Itto znalazł przy swoim biodrze po przebudzeniu się pewnego ranka. Już od jakiegoś czasu mieszkał w Hanamizace, a jego źródło utrzymania było choć trochę stabilne.

“Cóż, ja nigdy! Tato, mamo, dziadkowie, babciu i babciu Oni, to… Czy to nie jest coś?”
To właśnie pomyślał Itto, gdy po raz pierwszy spojrzał na swoją Vision.

Tego dnia z podekscytowaniem pokazywał ją każdej napotkanej osobie, pokazując nawet ludziom, gdzie odbiła się na jego plecach podczas snu, aż wszyscy mieli dość słuchania tej historii.

Kilka dni później jego historia jednak uległa zmianie:

„Jak już wiesz, wcale nie byłem zaskoczony, kiedy po raz pierwszy zobaczyłem swoją Vision. To znaczy, w końcu można by się spodziewać po pierwszym i największym szefie Gangu Arataki!”

„Co ważniejsze, wartość osoby nie jest czymś, co może być określone przez zwykłą Vision, o nie, sir!”

Jednak bliżej się przyglądając można było zauważyć, że Itto kupił miękką chusteczkę do okularów. Dodatkowo w rubryce porad magazynu „That’s Life” pojawiło się pytanie, brzmiące następująco:

„Pani Hino, jak najlepiej zadbać o swoją Vision i sprawić, by była bardziej błyszcząca? A kiedy mówię „bardziej błyszcząca”, mam na myśli, oczywiście, bardziej błyszcząca niż wszystkie inne!”

Kiedy członkowie gangu przeczytali pytanie i podekscytowani pokazali magazyn Itto, byli zaskoczeni, widząc, jak długoletni fan pani Hiny po prostu spogląda na magazyn od niechcenia, po czym odkłada go na bok.

Źródło
Korekta: KotelTheCat

*Powyższe tłumaczenie jest własnością strony https://genshin-impact.pl/ i nie zezwalamy bez uzyskania zgody na kopiowanie i rozprzestrzenianie go.