Historia nr 1

Gorou był kiedyś zwykłym żołnierzem wojsk wyspy Watatsumi.

Podczas pewnej operacji specjalnej, oddział Gorou, Gorgasia II, stanął w obliczu bezprecedensowego kryzysu.

Ich kapitan został zabity przez zabłąkaną strzałę, a ci, którzy przeżyli, zostali otoczeni głęboko w górach.

Kontynuować misję, poprosić o posiłki, rozpocząć negocjacje z wrogiem… Przed nimi stały niezliczone możliwości wyboru, ale góry milczały.

Bez przywództwa i zapasów, oddział był na wyczerpaniu sił. Ich morale słabły, a myśli o poddaniu się zaprzątały wiele umysłów.

W tym krytycznym momencie, Gorou wstał. Odrzucił negocjacje i poddanie się, a zamiast tego zaproponował śmiały plan.

Nie będą się dłużej ukrywać. Zamiast tego poprowadziłby większą część plutonu do pozorowanego ataku, aby dać innym szansę na wezwanie posiłków. Kiedy te posiłki nadejdą, będą mogli wykonać wspólny atak.

Na pytanie, co powinni zrobić, gdyby im się nie udało, Gorou odpowiedział:

“Jeśli wróg otoczy nas jeszcze bardziej, nasze opcje będą jeszcze bardziej ograniczone. Ja widzę to tak, że wciąż mamy szansę, więc musimy dać z siebie wszystko.”

“Wezmę na siebie odpowiedzialność, jeśli plan się nie powiedzie”.

Po utrzymaniu linii przez kilka dni bez odpoczynku, wyczerpany Gorou i jego towarzysze zostali w końcu uwolnieni przez siły dowodzone przez samą Sangonomiyę Kokomi.

Po tym wydarzeniu, Gorou został awansowany na kapitana Gorgasii II, a następnie awansował do rangi generała.

Historia nr 2

W oczach ludzi Gorou jest surowym, ale skromnym generałem.

Jest prostolinijny i łatwo nawiązuje kontakt, a swoich podwładnych traktuje jak własną rodzinę, dzieląc z nimi radości i niepowodzenia.

Sangonomiya Kokomi powiedziała kiedyś Gorou, że materiały, zaopatrzenie i żołd są trzema najważniejszymi rzeczami dla armii.

Od tego dnia osobiście tłumaczył swoim podwładnym, jak należy konserwować broń. Za każdym razem, gdy otwierano spichlerze, ściśle nadzorował ten proces, aby zapobiec wszelkim bezprawnym potrąceniom.

I jako Generał Gorou, zawsze będzie dowodził z przodu.

Widok jego szarży na czubku włóczni jest jak sztandar mobilizujący, zachęcający oddziały stojące za nim do dalszego posuwania się naprzód.

To powody, dla których żołnierze bardzo go szanują. Podobnie jak Kokomi, Gorou bardzo ceni życie swoich żołnierzy, ale w przeciwieństwie do nich, nie ceni swojego własnego.

Niektórzy, którzy niewiele rozumieją z procesu myślowego, który za tym stoi, żartują czasem, że Gorou jest “dzieciakiem”, który w ogóle nie wygląda na generała.

Ale dla żołnierzy z wyspy Watatsumi, ten dzieciak jest najlepszym generałem jakiego mogliby sobie wymarzyć.

Historia nr 3

Gorou jest odważny i zdecydowany, często prowadzi słabsze siły do zwycięstwa nad silniejszymi przeciwnikami.

Ma jednak pewną wadę – jego temperament bywa niestabilny.

Oznacza to, że czasami krew napływa mu do głowy w kulminacyjnym momencie bitwy.

Wojna jest okrutna, a Gorou rzeczywiście brakuje doświadczenia w porównaniu z weteranami, którzy walczą na polach bitew od dziesięcioleci.

Na szczęście szybko się uczy i obecnie stara się nadrobić swoje drobne niedociągnięcia.

Sangonomiya Kokomi często przekazuje swoim dowódcom dyrektywy, ale to, w jaki sposób zostaną one wykorzystane, zależy od umiejętności danego dowódcy.

Ze swojej strony, Gorou zawsze jest w stanie wykonać działania, które najlepiej pasują do aktualnej sytuacji, biorąc pod uwagę dyrektywy, które otrzymał.

Gorou wierzy, że z czasem uda mu się przyswoić sobie koncepcje, które się za nimi kryją. Być może wtedy będzie mógł wyjść na pole walki z jeszcze większą pewnością siebie niż dotychczas.

Historia nr 4

Na prośbę Yae Miko, Gorou podjął się pewnej dodatkowej “pracy” w wydawnictwie Yae.

Wraz z zakończeniem okresu obowiązywania Vision Hunt Decree i udanymi negocjacjami pomiędzy wyspą Watatsumi a szogunatem, stosunki pomiędzy obiema stronami zaczynają się ocieplać.

Gorou odwiedził również wyspę Narukami kilka razy, aby sprawdzić zmiany, kupić kilka popularnych książek i udać się do wydawnictwa Yae, aby wykonać zadanie, w którym zgodził się pomóc.

Yae Miko założyła anonimową kolumnę dla Gorou w magazynie “That’s Life”. Czytelnicy będą tam pisać o rzeczach, które ich trapią i przesyłać je do wydawnictwa Yae, a Gorou udzieli im wskazówek.

Wydawnictwo Yae dołoży wszelkich starań, aby zredagować wszelkie dane osobowe ujawnione przez czytelników lub odpowiedzi Gorou i zastąpić prawdziwe imiona pseudonimami.

Według Yae Miko, wybrała go, ponieważ słyszała, że często słuchał swoich podwładnych, gdy ci rozmawiali o sprawach osobistych.

Kolumna okazała się bardzo popularna, ale z jakiegoś powodu, za każdym razem, gdy redaktor dostarcza honorarium Gorou, pyta zawadiacko:

“Ach, skoro już o tym mowa, Gorou, słyszałeś o pani Hinie?”.

“Słyszałem, że jest ona dość popularną felietonistką, i to od niedawna. Czy coś się stało?”

“Och, nie, nie… To nic takiego…”

Historia nr 5

Tak jak żołnierze nie mówią Gorou o wszystkim, co dzieje się w ich życiu, tak i Gorou ma pewne problemy, którymi trudno mu się dzielić.

Na przykład, to, że jego sierść na ogonie staje się matowa i wygląda na zniszczoną, gdy jest zbyt długo wystawiona na działanie warunków atmosferycznych, i to, jak bardzo chciałby ją pielęgnować – gdyby tylko mógł wygospodarować czas w terenie.

Albo o tym, że czasem czuje się trochę gorszy ze względu na swoją drobną budowę ciała, kiedy kąpie się razem z podwładnymi.

Albo o tym, że spotkania z zagadkowymi  kobietami, takimi jak Yae Miko, natychmiast przełączają go w tryb obronny, przez co nie jest w stanie właściwie z nimi współdziałać…

Starając się zachować godny szacunku wizerunek, Gorou powstrzymuje się od mówienia swoim żołnierzom o takich kłopotach.

I mimo, że byli w stanie do pewnego stopnia domyślić się jego problemów, żołnierze Watatsumi często po prostu udawali, że ich nie zauważają.

W związku z tym jego zmartwienia wciąż się nawarstwiały, aż do przybycia Podróżnika, który dał generałowi Watatsumi, zawsze dobremu w pozbywaniu się zmartwień innych, kogoś, kto pomógłby mu uwolnić się od jego własnych kłopotów.

Sprzęt wspinaczkowy

Spośród różnych hobby Gorou, ” wspinaczki górskie” są prawdopodobnie w pierwszej trójce.

Wyciskanie z siebie siódmych potów podczas wspinaczki górskiej z towarzyszami i podziwianie otaczającego piękna pomaga ćwiczyć zarówno umysł, jak i ciało oraz jest świetnym sposobem na budowanie więzi koleżeńskich.

Aby lepiej cieszyć się tym hobby, Gorou kupił zestaw wspinaczkowyi od wędrownego handlarza.

Nie jest on szczególnie drogi, ale jest solidny i wytrzymały dzięki czemu Gorou przetrwał wiele niebezpiecznych wspinaczek.

Tak jak dobrze utrzymuje swoją broń, Gorou utrzymuje również ten zestaw sprzętu w doskonałej formie. Nie ma wątpliwości, że będzie mu on towarzyszył w wielu przyszłych podróżach.

Vision

Był czas, kiedy Gorou przypisywał sobie odpowiedzialność za zwycięstwo lub porażkę w bitwie.

“Gdybym tylko stał się trochę silniejszy, być może byłbym w stanie odwrócić losy bitwy”.

W tym duchu Gorou trenował dzień i noc swoje łucznictwo, mając nadzieję, że polegając na swojej sile poprowadzi swoich towarzyszy do zwycięstwa.

Jednak po pewnym czasie na polu bitwy Gorou zobaczył, jak potężni wojownicy są izolowani i chwytani żywcem, podczas gdy słabe oddziały na podrzędnych pozycjach mogą pokonać wrogów dzięki jedności.

Wtedy właśnie Gorou zrozumiał, że możliwości pojedynczej osoby na polu bitwy są ograniczone.

Zdobywanie siły jest oczywiście ważne, ale jeszcze ważniejsze jest zjednoczenie oddziałów, by walczyły jak jeden organizm.

Oddział może być niepokonany tylko wtedy, gdy jest silny razem.

Uświadomiwszy to sobie, Gorou nie dążył już do osiągnięcia szczytu doskonałości w łucznictwie, ale zamiast tego inwestował czas i wysiłek w tych, którzy go otaczali, pomagając wszystkim razem się rozwijać.

Jeśli się nad tym zastanowić, być może to właśnie otworzyło Gorou drzwi do uzyskania jego Vision.

Źródło
Korekta: Sarenka

*Powyższe tłumaczenie jest własnością strony https://genshin-impact.pl/ i nie zezwalamy bez uzyskania zgody na kopiowanie i rozprzestrzenianie go.