Konstelacje

---

1.	Spiraling Tempest: Zwiększa prędkość przyciągania Gale Blade po przytrzymaniu przez ponad 1s i zwiększa zadawane DMG o 40%.
2.	People’s Aegis: Kiedy Jean podniesie Elemental Orb/Particle, u wszystkich członków grupy ich Movement SPD i ATK SPD zwiększa się o 15% na 15s.
3.	When the West Wind Arises: Zwiększa poziom umiejętności Dandelion Breeze o 3. Maksymalny poziom ulepszenia to 15.
4.	Lands of Dandelion: W obrębie pola stworzonego przez Dandelion Breeze, wszyscy przeciwnicy otrzymują spadek odporności na Anemo o 40%.
5.	Outbursting Gust: Zwiększa poziom umiejętności Gale Blade o 3. Maksymalny poziom ulepszenia to 15.
6.	Lion’s Fang, Fair Protector of Mondstadt: W obrębie pola stworzonego przez Dandelion Breeze przychodzące obrażenia zmniejszają się o 35%. Po opuszczeniu Dandelion Field efekt ten utrzymuje się przez 3 ataki lub 10s.

Wygląd i osobowość

 

Jean

Historia nr 1

Klan Gunnhildr to najstarsza rodzina rycerska w Mondstadt, której historia jest datowana na długo przed tym, gdy napisany został pierwszy epos.

Jednak ten długi i dumny rodowód może być także ciężarem. Jean została wychowana przez matkę na godną następczynię klanu Gunnhildr.

Była szkolona, we wszystkich rzeczach, które musi wiedzieć i posiadać rycerz oraz przyswoić informacje o cechach, którymi winien się wykazywać – od etykiety i dyscypliny, przez znajomość historii i ballad, aż po utrzymanie szczytowej umiejętności szermierki i sprawności fizycznej. Tylko poprzez utrzymanie tego standardu, Jean może godnie nosić herb klan Gunnhildr, którego motto brzmi:

“Dla Mondstadt, jak zawsze”.

Jakiś czas temu, w tawernach Mondstadt znany był pewien żart, jakoby członkowie klanu Gunnhildr byli uczeni motta “Dla Mondstadt, jak zawsze” jeszcze zanim nauczą się mówić słowo “mama”.

Jako dziecko, Jean podniosła kiedyś głowę znad książki, którą czytała: “Bryza Pośród Lasu – Zbiór Ballad” i zobaczyła, jak jej rówieśnicy beztrosko bawią się wiatraczkami za oknem. Młoda Jean zrozumiała wtedy, co znaczy dla niej jej rodzinne motto.

Teraz, kiedy podnosi głowę znad sterty dokumentów i widzi kolejne pokolenie dzieci bawiące się dokładnie tak samo, Wielka Mistrzyni nie żałuje lat poświęcenia temu mottu.
“Musisz dać z siebie wszystko, aby zrobić to, co właściwe. Zawsze”

Historia nr 2

“Na Mistrzyni Jean zawsze można polegać!”

“Jeżeli kiedykolwiek wpadniesz w kłopoty, odszukaj Jean. Ona będzie wiedziała, co zrobić.”

Mieszkańcy Mondstadt, zarówno cywile jak i rycerze, zawsze mogą na niej polegać.
Jeżeli ktoś potrzebuje pomocy z właściwych powodów, Jean nie zawaha się, aby udzielić mu pomocy. Nie ma znaczenia, czy to zwykła kłótnia na targowisku czy problemy związkowe… Nieważne jak bardzo nie ma to powiązania z obowiązkami rycerza… Jean chętnie wyciąga pomocną dłoń zawsze, gdy ma taką możliwość.

“Możliwość pomocy komuś w potrzebie jest wystarczającym powodem dla rycerza.”
Dla niej powinność rycerza jest nawet ważniejsza niż jej obowiązki jako osoby pełniącej obowiązki Wielkiego Mistrza. Wierzy, że pomoc innym jest najlepszym sposobem na to, aby stać się czyimś oparciem. Zachęca swoich podkomendnych do robienia tego samego.
Pewnego razu Bibliotekarka Lisa zasugerowała Jean, że ta powinna odpocząć – “wypić popołudniową herbatkę, jak przystoi prawdziwej damie”. Dla Jean jednak, robienie tego co przystoi rycerzowi jest dużo ważniejsze niż robienie tego, co przystoi damie.

“Jean jest taka niezawodna.”

Taką właśnie reputacją Jean może cieszyć się w Mondstadt. Jej jedyną bolączką jest to, że w dobie mieści się tak niewiele godzin. Nigdy nie jest w stanie pomóc wszystkim tym, którzy tego potrzebują, nawet zapominając o śnie. Dedykacja i poświęcenie wymagane do stania się kimś tak godnym zaufania jest niewyobrażalna.

Historia nr 3

Biorąc pod uwagę wszystko, co Jean wniosła do swojej roli, zastępując Wielkiego Mistrza, ludzie zapominają o faktycznym istnieniu Wielkiego Mistrza, który jest jej przełożonym.

Nie przeszkadza jej to jednak w żaden sposób. Jej rola i tytuł w Rycerzach Favoniusa nie wpływają w najmniejszym stopniu na jej etykę pracy. Jej pasja, uczciwość i skrupulatność wynikają z dwóch rzeczy.

Pierwsza z nich to wykształcenie i szkolenie, które od najmłodszych lat zaszczepiło w niej rycerskiego ducha.
Druga to lekcje pobierane od Varki, wolnego duchem Rycerza Boreasa i Wielkiego Mistrza Rycerzy Favoniusa, obecnie znajdującego się na krucjacie.

Wpływ zrelaksowanego i krnąbrnego Rycerza Boreasa Varki na rozwój Jean był ogromny.

“Wielki Mistrzu, potraktuj swoją pracę poważnie. Całe Mondstadt na ciebie patrzy.”

“Cóż, jesteś moim zastępcą, więc pomaganie mi jest zawarte w opisie twojej pracy. W ten sposób mogę się skupić na rzeczach naprawdę ważnych, prawda?”

“…”

On jest rycerzem wyznaczającym nowe granice i dokonującym legendarnych podbojów. Ona jest rycerzem utrzymującym pokój i wolność.

Jean nie ma niczego za złe Varce; być może w jego postępowaniu jest jednak jakaś mądrość. Jednak to, co Varka pozostawił niezałatwione, spada na jej barki i to ona musi zrobić to, co należy. Pół roku temu Varka poprowadził grupę elitarnych Rycerzy Favoniusa na kolejną wyprawę z dala od Mondstadt.

“Wyprawa” – jakże typowa dla postaci Varki.

“Zostawię tutejsze sprawy na twojej głowie. Mam na myśli, że w zasadzie i tak od lat to ty wykonujesz moją pracę.”
“Zostaw to mnie, Wielki Mistrzu.”

Po pożegnaniu Wielkiego Mistrza, Jean usiadła przy oknie i pomyślała:

“Po twoim powrocie pokażę ci milsze, bardziej zamożne i spokojniejsze Mondstadt.”

Historia nr 4

Wielkie drzewo w Windrise to miejsce, w którym pierwszy Dandelion Knight zakończył swoją podróż. Była to Venessa, założycielka Rycerzy Favoniusa i odnowicielka Mondstadt. Pożegnała się z miastem, które obiecała chronić, pozostawiając po sobie legendę i pojedynczą sadzonkę.
Po wiekach wygrzewania się w błogości tysiąca wiatrów, ta sadzonka wyrosła na ogromne drzewo. Jean otrzymała tytuł “Dandelion Knight” w wieku piętnastu lat. Tytuł ten znany jest również jako Lionfang Knight. Przekazywany z pokolenia na pokolenie rycerzy, tytuł ten nadawany jest tylko najwybitniejszym.

W dniu, w którym otrzymała tytuł, Jean wymknęła się z uroczystości, które nastąpiły po ceremonii nadania tytułu. Jakby podążając śladami swojej bohaterki z dzieciństwa, poszła i stanęła przed wielkim drzewem. Tytuł Dandelion Knight symbolizuje dziedzictwo oporu i życzliwości Vennessy. Jak więc, pomyślała Jean, ktoś taki jak ja może być godny tego zaszczytnego tytułu?

Od odnowy Mondstadt minęło ponad tysiąc lat. Czy naprawdę miała to, czego potrzeba, by dalej chronić tę starożytną i dumną krainę wolności? Pod jej zewnętrznie dojrzałym obliczem kryło się serce młodej dziewczyny, która dopiero co otrzymała tytuł i pozostaje zupełnie nieprzygotowana na zadanie, które ją czekało. Wiatr wiał z daleka, a ona czuła, jak przepływa w jej wnętrzu, delikatnie rozwiewając wątpliwości i zmartwienia, pozostawiając ją z niezachwianą determinacją:

Dla Mondstadt, jak zawsze.

Stać się wojownikiem tak miłym i zdeterminowanym jak Vennessa; walczyć o swój lud i wolność… Tak, to było prawdziwe znaczenie jej prostego, rodzinnego motta. Po dziś dzień, ilekroć Jean czuje się zmęczona lub zaczyna się wahać, staje przed tym drzewem, aby wiatr znów ją pocieszył. Usuwa on jej zmęczenie, dzięki czemu może znów mieć siłę, by przeć naprzód.
Wielkie drzewo w Windrise oznaczało koniec podróży pierwszego Dandelion Knight. Dla Jean jednak, jest ono dopiero początkiem.

Historia nr 5

Mistrzyni Jean ma tajemnicę.

Klan Gunnhildr to czcigodny dom rycerski. Ta dumna krew pochodzi od matki Jean, Fredericii.
Ojcem Jean jest Seamus Pegg, poszukiwacz przygód znany na całym kontynencie. Kiedy przybył do Mondstadt, rozpoczął na nowo pracę w Kościele Favoniusa, w którym osiągnął wysoki urząd, stając się znanym jako “Cardinal of Daybreak”. Dwoje kochanków w końcu się rozstało
Młoda Jean, trzymając mamę za rękę, obserwowała oddalające się sylwetki ojca i swojej siostry, Barbary.
Później Barbara poszła w ślady ojca i przyłączyła się do Kościoła Favoniusa, stając się ukochaną przez lud diakonią.
Jean zawsze chciała zbliżyć się do swojej młodszej siostry, ale nie mogła zmusić się do powiedzenia czegokolwiek w obliczu wymijających oczu Barbary. Być może aż nazbyt podobna niezręczność była oznaką podzielania tego uczucia.

Mistrzyni Jean ma jeszcze jeden sekret.

Bez względu na to, ile razy czytała klasykę historyczną, mimo że otrzymała tytuł Dandelion Knight i chociaż została pełniącym obowiązki Wielkiego Mistrza, na którym wszyscy polegają… Jean nadal kocha powieści romantyczne. Nie chodzi o lata, gdy była młodą dziewczyną, przegapiając czasy młodości podczas szkolenia i obowiązków, ani z powodu rozłamu, który powstał w małżeństwie jej rodziców.
Jean po prostu tęskni za wzajemnym przyciąganiem wypowiadanym w opowieściach, za emocjami tak subtelnymi i kruchymi jak pajęcza sieć.

Jako rycerz musi na pierwszym miejscu postawić Mondstadt i Rycerzy Fawoniusza.

Ale…

“Gdybym ja też mogła…”

W swoim biurze, późno w nocy, Jean po raz kolejny kończy czytać “Vera’s Melancholy”.

“Jeśli mam czas, powinnam zdążyć aby udać się do Cape Oath tuż przed świtem… prawda?”

Spuszczając głowę, Jean zerka przez okno na błyszczące gwiazdy.

Harmonogram Dnia Jean – Wer. XVII

Ten harmonogram jest dokładny co do minuty.

Od porannego biegania z Amber, po którym następuje wspólna wyprawa na śniadanie z Lisą, po własnoręczne pranie i układanie własnych ubrań na zmianę – od małych po wielkie rzeczy, harmonogram Jean jest dość napięty.

Każda ukończona pozycja jest odhaczona, a te opóźnione z powodu czynników zewnętrznych mają wyszczególnione “dlaczego i gdzie”.
Obok pozycji „Przegląd obiektów publicznych w Mondstadt” – opóźniona z powodu ataku choroby – znajduje się następująca informacja: “Zakończona o 3 nad ranem, nagroda w postaci zakupu książki na koniec miesiąca została anulowana”.

Jean czasem myśli, że inspiracją dla tego harmonogramu mógł być program szkoleniowy, który jej matka przygotowała dla niej dziesięć lat temu.

Vision

Gdyby kierować się tylko umiejętnościami, Jean od dawna stałaby się jednym z najlepszych szermierzy w Mondstadt. Ale w sercu, Jean wolałaby być tarczą, która broni wolności i pieśni, a nie mieczem, który przecina zepsucie i ciemność.
“Ochrona” zawsze była trudniejsza niż “niszczenie”. Mniej więcej w czasie, gdy awansowała z kapitana swojego oddziału na Mistrza Rycerzy, stanęłą przed ogromnym wyzwaniem.
Z zewnątrz Fatui wywierało nacisk dyplomatyczny, a wewnątrz pojawili się zdrajcy – towarzysze byłego inspektora. Przegrupowanie i znalezienie sposobu na przebicie się nie było łatwym zadaniem. Jednak Jean była w stanie jedną ręką odeprzeć zewnętrzną presję, a drugą poprowadzić Rycerzy do zniszczenia wielu spisków Abyss Order, przywracając władzę Rycerzom Favoniusa.

Jean nigdy nie zapomni momentu, w którym otrzymała swoją Vision. W tamtej chwili wydawało się, że wszystko ucichło, gdy poczuła powiew wiatru przepływający przez jej dłoń. Świat wydawał się zanikać, z wyjątkiem uświęconego tradycją motta rodu Gunnhildr:

“Dla Mondstadt, jak zawsze.”

PODCAST:

Autor: Sarenka
Źródło
Korekta: Kotel
Grafika: Chwast
Tło
*Powyższe tłumaczenie jest własnością strony https://genshin-impact.pl/ i nie zezwalamy bez uzyskania zgody na kopiowanie i rozprzestrzenianie go.