Historia nr 1

Niedawno nauczycielka Mony, starsza, ale wykwalifikowana astrolożka, powierzyła jej bardzo ważne zadanie. Jej mentorka posiadała niegdyś w Mondstadt przyjaciółkę-rywalkę i chciała, by Mona odzyskała od jej następczyni bardzo tajną skrzynkę.

„Jeśli odważysz się zajrzeć do tych ksiąg… Cóż, zobaczysz.”

Takie ostrzeżenie otrzymała przed rozpoczęciem podróży.

Ku zaskoczeniu Mony, następczynią był nikt inny jak Spark Knight, Klee. Pudełko wciąż istniało, ale w wyniku działań Klee i serii wypadków… Mona nieświadomie rozwikłała zagadkę stojącą za tajemniczym pudełkiem.

„Ja… jestem skończona. To coś w środku, to mroczna historia jej młodości… ona mnie zabije, jeśli wrócę w taki sposób…”

Mona musiała więc pozostać w Mondstadt, rozpoczynając gorzką i oszczędną, ale obficie satysfakcjonującą egzystencję.

Historia nr 2

Astrologia Mony wykorzystuje hydromancję, której zasady kiedyś wyjaśniła w następujący sposób:

„To los ludzki świeci na nocnym niebie. I chociaż jego odbicie w wodzie jest tylko iluzją, niemniej jednak ujawnia prawdę”.

Inni ludzie nie do końca rozumieją tę zasadę, ale zdolność Mony do przekonywania ludzi wystarcza, żeby w nią wierzyli. Chociaż czasem niechętnie…

Jej odczyty astrologiczne są wyjątkowo precyzyjne i nigdy i nie przekłamuje oraz nic nie ukrywa, ujawniając ich wyniki.

„– Twój syn mówi, że mu się udało. To kłamstwo.”

„– Nie masz z nim żadnych szans. Właściwie, to wkrótce cię zostawi.”

Zimna, twarda prawda zostaje odsłonięta przed oczami ludzi, a wraz z nią wszystkie makabryczne szczegóły, które woleliby zabrać ze sobą do grobu. Mona nigdy nie robi od tego wyjątków i przez to może wydawać się całkowicie pozbawiona ludzkich emocji.

Jednak czasem, w pogodną noc, można ją zobaczyć na zboczu wysokiej góry. Tam Mona wpatruje się łagodnym wzrokiem w gwiazdy na niebie, nucąc nieznaną melodię – czuje, że jest ich tak blisko, że niemal mogłaby ich dosięgnąć.

Historia nr 3

Ponieważ nigdy nie studiowała sztuki finansów, astrolog Mona zawsze stąpa po cienkiej granicy ubóstwa.

Aby zaoszczędzić na kosztach jedzenia, raz przez cały miesiąc jadła grzyby. Gdyby nie jakieś fundusze pomocowe przychodzące od czasu do czasu, miałaby problem z własnym utrzymaniem.

Mona ma faktycznie odłożone trochę pieniędzy. Jednak nawet jeśli miałaby uschnąć bez dochodu, może spowolnić ten proces, oszczędzając w dziale żywności. Więc gdzie idzie reszta Mory? Cóż, jeśli będziesz miał kiedykolwiek okazję zajrzeć do jej laboratorium, to pamiętaj, że duża sterta aparatury i narzędzi związanych z astrologią nie wzięła się znikąd.

W rzeczywistości wszystkie mają wysoką cenę — książki z Liyue, astrolabium z Sumeru… Same opłaty za ich wysyłkę są imponujące. To, że powinna żyć w skrajnej nędzy, nie jest więc niespodzianką.

Aby się utrzymać, Mona ostatecznie podpisała kontrakt komercyjny — jej wkład w felieton o konstelacji w The Steambird stał się jej najbardziej stabilnym źródłem dochodów.

Mając miesięczny dochód, Mona mogłaby porzucić życie w biedzie. Ale jak poszukiwanie przez astrologa wiedzy mogłoby się na tym skończyć? Za każdym razem, gdy otrzymuje zapłatę, Mona natychmiast zakupuje więcej materiałów związanych z astrologią, powracając ponownie do stanu nędzy.

Ten cały proces rozgrywa się regularnie, co miesiąc.

Dzisiaj jest kolejny dzień, w którym Mona martwi się o Morę.

Historia nr 4

Mona czasami spotyka się z Klee i Albedo, po pierwsze po to, żeby otrzymać darmowy posiłek, a po drugie, aby wymienić się z Albedo wskazówkami.

Ponieważ oboje starają się odkryć zasady działania świata i oboje są znakomitymi uczniami słynnych mistrzów, wspólne uzgodnienia i współpraca jest dla nich zupełnie normalna.

Mona stanowczo broni wizerunku swojej nauczycielki przed Albedo.

Mimo wszystko zdarza jej się narzekać na „tę starą wiedźmę”.

„Mówisz o swoim znamienitym pochodzeniu, a jednocześnie nazywasz swoją mistrzynię „wiedźmą” i „upartym głupkiem”. Który z tych opisów jest prawdziwy?”

Albedo nie mógł się powstrzymać od zadania tego prostego pytania – a kiedy to zrobił, Mona natychmiast zdała sobie sprawę, że sama nigdy się nad tym nie zastanawiała.

Drapiąc się po brodzie, przez chwilę głęboko rozważała ten paradoks, ostatecznie odpowiadając:

„Hmph. Przekazane mi techniki są oczywiście wyjątkowe, ale moja nauczycielka nie jest mi równa.
Czy zna cenę za jajka, masło lub pszenicę? Pod tym względem już ją przewyższyłam.”

Historia nr 5

Podczas swoich nauk Mona odkryła, że ​​subtelne abstrakcje nauk jej mistrza mogą wyjaśniać prawa rządzące istnieniem wszystkich rzeczy. Ludzkie serca kierują się ich prawem i jeśli ktoś potrafił wyjątkowo dobrze liczyć, wszystkie tajemnice świata dało się zrozumieć.

A przynajmniej tak dawniej wierzyła Mona.

Jednak kiedy musiała wyruszyć w samotną podróż i żyć na własną kieszeń, zaczęła w to powątpiewać.

Nie wszyscy prowadzili bogate i wygodne życie. Niektórzy nie mieli ani jedzenia, ani ciepłych ubrań, żyli niczym żebracy. I chociaż takowym był poszukiwacz przygód, który spotkał Monę, gdy była poza domem, poszukując owoców i warzyw, którymi zapełniłaby żołądek, mężczyzna podzielił się z nią połową jedzenia.

“Będąc tutaj, musimy się nawzajem wspierać.”

Jego zachowanie nie było czymś wpisanym w tak zwane zasady świata. Tak jak i wiele innych tego typu sytuacji, które napotkała podczas swojej podróży — uczciwość oszusta, przemiana serca złodzieja, odwaga tchórza, dobre uczynki nikczemnika…

Mona zaczęła mieć wątpliwości, ale równocześnie poczuła, że w końcu stąpa po twardym gruncie.

Kiedy została sama ze swoimi myślami pod gwiazdami, zdziwiła się, że jej poszukiwania były pełne dziur. Być może do końca życia będzie musiała kontynuować badanie zasad obowiązujących na świecie.

Wszystkie rzeczy astrologiczne

Główna gazeta Court of Fontaine, The Steambird, posiada wiele sekcji, które zawierają wszelkiego rodzaju wiadomości i plotki pochodzące z każdego z zakątków siedmiu narodów.

Sekcja w której pisze Mona, znana jest jako „Wszystkie rzeczy astrologiczne”. Jest to kolumna skierowana zarówno do hobbystów, jak i profesjonalistów. To, że w ogóle otrzymała możliwość tworzenia do gazety, było czystym przypadkiem.

Kiedy poprzedni twórca podróżował po świecie, usłyszał opowieść o dziwnej astrolożce, a jego ciekawość hobbysty zmusiła go do jej odnalezienia. Ich podobieństwo wywarło na nim głębokie wrażenie. Akurat tak się złożyło, że chciał przejść na emeryturę. Widząc, że Mona była bardzo przywiązana do Mory, postanowił jej pomóc, polecając ją redaktorowi naczelnemu The Steambird.

Kiedy Mona wydała swoją pierwszą kolumnę – „Wprowadzenie do astrologii”, felieton, który do tej pory znany był jako łatwy do czytania, doznał ogromnej zmiany tonu. Większość zagadnień skupiała się na omówieniu ruchów ciał niebieskich i innych trudnych (i niejasnych) tematów. Pismo wzbogacały cytaty akademickie, gęste przypisy, a nawet od czasu do czasu ręcznie rysowane mapy gwiezdne.

Redaktor naczelny nie potrafił przestać się zamartwiać tym, że ​​jej podejście jest przesadnie akademickie. Czy długoletni czytelnicy zaakceptują taką zmianę? Jak się okazało, nie było powodu do zmartwień. Wydawnictwo otrzymało bardzo dużo listów, które brzmiały następująco:

„Wow, to niesamowite. Nie do końca to rozumiem, ale jest niesamowicie interesujące. Potraktujcie mnie jako fana Mony Megistus”.

Po uzyskaniu zgody na dalsze przesyłanie rękopisów Mona mogła wreszcie odetchnąć z ulgą.

A teraz, jak najlepiej uczcić… Ach tak. Może powinna wykorzystać swoją pierwszą wypłatę na zakup najnowszego planetarium, na które miała oko od jakiegoś czasu…

Vision

Dla Mony fakt, że jej wizja została zesłana przez bogów, nie ma większego znaczenia. Nie oznacza to, że posiadanie zewnętrznego źródła mocy żywiołów nie jest użyteczne.

Posiadanie mocy jest zawsze dobre, ale w porównaniu do wzniosłej „prawdy”, czy „sprawności w sztukach walki” jest jedynie żałośnie małą koncepcją. Bogów również wiążą zasady tego świata. Mona poszukuje ostatecznej prawdy o świecie, ukrytej wśród morza gwiazd.

Na ogół Mona nie ma szacunku dla swojej Vision, którą ludzie postrzegają jako znak boskiej łaski i źródło wszelkiej mocy. Niemniej jednak, ten przedmiot, chociaż nie ma praktycznego zastosowania w jej rękach, jest dla niej czymś cennym. Została jej podarowana przez nauczycielkę jako pomoc naukowa i jest jedynym dowodem ich wspólnie spędzonego czasu jako mistrza i ucznia.

Z ogromną ostrożnością przechowuje te odległe wspomnienia. Ta znakomicie wykonana “pomoc naukowa” towarzyszy jej więc wszędzie, niczym ozdoby noszone przez jakąkolwiek inną dziewczynę.

Aż pewnego dnia jej własna Vision po cichu zamieszkała w starym przedmiocie dydaktycznym.

Źródło
Korekta: Ziomas i Sarenka

*Powyższe tłumaczenie jest własnością strony https://genshin-impact.pl/ i nie zezwalamy bez uzyskania zgody na kopiowanie i rozprzestrzenianie go.