Historia nr 1

Apteki w porcie Liyue od czasu do czasu przyjmują interesujących pacjentów. W niektóre dni może to być najemnik z Sumeru, w inne – poszukiwacz przygód z Fontaine, a może nawet jakaś rybaczka z Mondstadt, która przypadkowo wpadła do wody i uderzyła głową o skałę… Ludzie ci są w różnym wieku, mają różne statusy i pochodzenie, ale mają jedną wspólną cechę – wszystkich łączy lekkie uzależnienie od bólu. Lubią uczucie szczypania, gdy farmaceuci aplikują ziołowe środki na ich rany i cieszą się z tępego bólu spowodowanego uciskiem na ich siniaki. Wydają się nawet nie przejmować tym, czy zastosowano znieczulenie, czy nie, kiedy poddaje się ich bolesnym terapiom. Zaskoczeni ich niezwykłą wytrzymałością początkujący farmaceuci nie zorientowali się jeszcze, że wszyscy Ci pacjenci to tak naprawdę ta sama osoba – Yelan w przebraniu. 

Agentka jest mistrzynią w sztuce udawania i zawsze udaje jej się uniknąć zbędnego zainteresowania. Jeśli chodzi o jej częste rany, to są one nieuniknionym wynikiem ciągłego narażania się na niebezpieczeństwo z misji na misję.

Mimo angażującej i interesującej pracy, sama Yelan nie jest zbyt ciekawa świata. Je, śpi i żyje jak wszyscy inni, ale niewiele rzeczy jest w stanie ją zainteresować. Jest oczytana, ale nie jest zapalonym czytelnikiem. Zawsze wie, co powiedzieć, by osiągnąć najlepszy efekt, ale nie czerpie przyjemności z gierek umysłowych. Dużo podróżuje i przemierza kraje, ale zwiedzanie świata i wędrówki są dla niej nijakie. W oczach Yelan to nie są hobby, lecz środek do osiągnięcia celu – praca.

Wszystko tak straciło dla Yelan smak, że czasem woli nawet rzucać kostką, by zdecydować, jak spędzić czas. Jak ktoś, kto jest tak przyzwyczajony do ostrego jedzenia, że traci zdolność cieszenia się zwykłymi potrawami, tak Yelan uznała, że tylko pikantna kuchnia może ją zadowolić. Podobnie sprawa się ma z życiem codziennym.

“Obojętność jest synonimem ślepoty, podczas gdy dreszcze zapewniają jasność”.

Postępując zgodnie z tą filozofią, wybiera niebezpieczny styl życia, zapuszczając się w wiele miejsc, jednocześnie ukrywając się w cieniu. Taniec na ostrzu noża z zagrożeniem, tajemnice i silne poczucie osiągnięcia – to żywe dowody jej istnienia.

Historia nr 2

Gdy nie przywdziewa kolejnej maski i nie przyjmuje kolejnej tożsamości na potrzeby swoich zadań, Yelan  jest oficerem wywiadu specjalnego, który podlega bezpośrednio Tianquan Ningguang. W jej przypadku jednak tytuł oficera wywiadu nie jest do końca trafny, gdyż obejmuje jedynie zakres jej pracy, ale nie jej relacje z Tianquan – w głębi serca Yelan nie uważa się za niczyją podwładną. W jej mniemaniu, nie tyle pracuje dla Ningguang, co wywiązuje się z umowy, a raczej… dotrzymuje pewnego paktu. Nikt nie wie, kiedy zaczęła się ich współpraca.

Yelan w zamian za informacje wywiadowcze z najbardziej niebezpiecznych źródeł, chce jedynie nieustannie czuć dreszczyk emocji i mieć poczucie spełnienia.

Wśród wszystkich tajemnic i pozorów, jakie stwarza Yelan potwierdzić można jedynie to, że ta kobieta od dawna zaznacza swoją obecność na ziemiach poza Liyue – od innych nacji Teyvat, po nawet złowrogi Abyss… Każdy tajemniczy i niebezpieczny obszar stanie się ogrodem, w którym zakwitną orchidee.

Yelan bezszelestnie skrada się przez noc, a gwiazdy błyszczą nad nią na niebie.

Historia nr 3

Yelan spędza większość czasu na patrolowaniu i przemierzaniu Chasmu, gdzie często wpatruje się w ciemność głęboko pod sobą.

Historia jej rodziny sięga daleko w przeszłość – jej przodkowie walczyli kiedyś w Chasm z wielkim kataklizmem. Tylko nieliczni przeżyli ten wyczerpujący rozlew krwi, podczas tej bitwy zginął nawet Yaksha. Jeden z przodków Yelan również stracił tam życie, a drugi popadł w obłęd, co było ogromnym ciosem dla jej rodziny.

Yelan zawsze chciała dowiedzieć się, co się wtedy stało. Czasami miewała nawet wrażenie, że coś płynie w jej krwi, coś wyjątkowo niepokojącego i ciągnącego ją do Chasm. Być może pewnego dnia skoczy w ciemność i zły los, który spotkał jej przodków dorwie w końcu i ją. Te niepokojące wezwanie, które czuje jej rodzina wycisza jej strach i włącza pragnienie niebezpieczeństwa. To prawdopodobnie powód osobliwości w jej charakterze – a przynajmniej tak uważa Yelan. Nigdy w to nie wątpiła, dopóki nie osiągnęła pełnoletności i dopóki nie została zdjęta pieczęć na Chasm.

Po tym, z pomocą swoich towarzyszy odkryła ukrytą przeszłość swoich przodków i ten moment wyznaczył nowy rozdział w jej życiu:

W przeszłości była niczym dzika bestia, którą kierował czysty instynkt. Przyciągnięta przez niebezpieczeństwo, wkroczyła w ciemność. Dziś już zna prawdziwe źródło swojego instynktu – to, co kryło się w jej wnętrzu, to krew bohaterów, która wyła przez 500 lat. Yelan nie zna strachu, gdyż odwaga jej przodków czyni ją silną. Łaknie niebezpieczeństwa, bo dziedzic bohaterów jest stworzony do wielkich rzeczy.

Pewnego dnia wkroczy na ścieżkę, którą kiedyś podążali jej przodkowie.

Jest potomkiem bohaterów i stanie się bohaterem dla wielu, którzy przyjdą po niej.

Historia nr 4

Ministerstwo Spraw Obywatelskich ma Listę Osób Specjalnej Uwagi.

Lista nie jest długa, ale wszyscy na niej są naprawdę wyjątkowi; m.in. swoje miejsce ma na niej wyjątkowo bezpośrednia i niepodlegająca pod nikogo kapitan floty zbrojnej, czy zdolny podróżnik po Teyvat o szerokim wachlarzu umiejętności. Na liście znajduje się nawet kilku adepti w Liyue, których imiona do dziś mają wielką wagę… Wszyscy znajdujący się na tej liście, niezależnie od ich intencji, mogą sprowadzić na Liyue burzę.

W związku z tym Ministerstwo Spraw Obywatelskich, zawsze zabezpieczone przed ryzykiem, nadal bacznie ich obserwuje.

Co więcej, istnieje również jeszcze bardziej niejawna Tajna Lista Wywiadowcza. Ci, którzy się na niej znajdują, stanowią prawdziwe zagrożenie dla Liyue.

Więc kto to może być? Harbringerzy Fatui? Członkowie Abyss Order? A może nawet są tam wymienione imiona bogów?

Poza Qixing, Yelan jest prawdopodobnie jedyną osobą, która może odpowiedzieć na te pytania, gdyż to właśnie ona sporządziła te dwie listy.

Wyniki pracy bardzo ją cieszą i Yelan regularnie udoskonala listy, tak jak wrony upiększają swoje gniazda błyszczącymi drobiazgami. Zarówno Yelan jak i wrony mają jednakową obsesję na punkcie zbierania, ale agentka musi się napocić, a czasem nawet zapłacić własną krwią, by zdobyć to, czego chce – wronom z kolei wystarczy pomachać trochę skrzydłami, by osiągnąć swój cel.

Yelan wierzy, że dane wywiadowcze są warte wszelkich kosztów, jakie przyjdzie jej zapłacić. Uważa, że pewnego dnia te informacje się przydadzą – myśli, że dzięki nim Liyue już nigdy nie pogrąży się w katastrofie, nieświadome niebezpieczeństwa, jak kiedyś 500 lat temu. Yelan chce dopilnować, by Liyue nie było nieprzygotowane na burze, które mogą nadejść.

Historia nr 5

Nie graj w kości w Yanshang Teahouse.

Jeśli już musisz, to graj z kimś, kogo znasz. Jeśli kobieta, której nigdy wcześniej nie widziałeś, będzie zapraszała Cię do gry, to po prostu ją zignoruj.

Posłuchaj tej szczerej rady od starych hazardzistów.

Naprawdę, nie próbuj swojego szczęścia z tą przerażającą kobietą, chyba że chcesz mieć spaprany dzień. Niezwyciężona pani z herbaciarni Yanshang to nikt inny jak sama Yelan – jedną z jej tożsamości jest właścicielka tej herbaciarni.

Jakiś czas temu, kiedy wróciła z zagranicy, Liyue dopiero co przetrwało kryzys i walkę z morskim potworem Osialem, a Fatui, którzy zajmowali wcześniej herbaciarnię Yanshang byli już nieco przerzedzeni i wypadli z gry.

Yelan skorzystała z okazji, aby przejąć te miejsce, zamieniając herbaciarnię w tajną bazę.

Można tu spotkać ludzi z różnych środowisk, więc herbaciarnia jest idealnym miejscem do zbierania informacji. To nie jedyna funkcja tego miejsca – Yelan od czasu do czasu daje sobie spokój i udaje stałego klienta, pijąc herbatę i grając w kilka rund w jakąś grę. Dla niej każda runda zgadywania palcami to mała przygoda, a każdy rzut kostką wywołuje u niej dreszczyk emocji. Nawet najmniejsze wyzwanie jest dla niej czymś, czego nigdy nie ma dość.

Jako agentka wywiadu, Yelan jest dumna ze swoich umiejętności – jest pewna, że potrafi czytać w oczach swoich przeciwników i rzucać kostkami tak, by jej rzuty nie były do końca zgodne z zasadami, ale były zgodne z jej wizją – Yelan po prostu kantuje. Jeśli jest remis, może to oznaczać tylko jedno: jej przeciwnicy też oszukują.

Nie próbuj z nią dyskutować. Samo pojęcie “dyskusja” jest po prostu obce w herbaciarni Yanshang, ani też nie istnieje w słownictwie Yelan.

Bądź grzeczny i wybierz między bólem przegranej, a hańbą oszustwa.

Nie interesuje Cię żadna z tych opcji, tak? Więc może cofnijmy się do samego początku?

Nie graj w kości w herbaciarni Yanshang!

 

Fascynująca bransoletka i płaszcz z białego jedwabiu.

W całej dotychczasowej karierze wywiadowczej Yelan miała miejsce jedna pamiętna operacja, która łączyła w sobie zarówno sukces, jak i porażkę – Yelan straciła podczas niej rodzinną pamiątkę zwaną “Fascinating Bracelet” . Wewnątrz jadeitowej bransolety wygrawerowano zaklęcie przekazane przez jej ród, które zmieniało biżuterię w proste urządzenie do komunikacji. Zaklęcie wymaga jednak obu bransolet, aby zadziałało. Teraz, gdy została tylko jedna bransoleta, nie jest ona niczym więcej niż zwykłym dodatkiem. Mimo straty tej pamiątki, operacja była sukcesem dla Yelan, gdyż jej wróg nie uzyskał przewagi. Jej przeciwnik nie był byle kim – był to nikt inny jak “Regrator”, dziewiąty z Harbingerów Fatui.

Yelan zinfiltrowała tajny szlak handlowy, którym za kulisami kierował Regrator, przechwytując towary. Spośród nich wybrała najcenniejszy jako rekompensatę za swoją stratę – wyjątkowy płaszcz.

W dawnych czasach żyła  dziwna mistyczna bestia. Szata wykonana z jej futra byłaby warta fortunę, a ze względu na rzadkość tej bestii, taką szatę wyjątkowo trudno było zdobyć. Stwór ten był tak tak potężny, że chociaż umarł wieki temu, jego ciało pozostaje nienaruszone do dziś, a jego futro nadal wydziela tajemniczy zapach.

Regrator zamierzał podarować tę szatę Tsaritsie, ale Yelan niespodziewanie ją przechwyciła. Odrzuciła styl, który rodacy wybrali dla swojej Archon – wyrwała z szaty futro, połączyła je z materiałami i nićmi z Liyue, by zrobić sobie modny płaszcz.

Ten ciąg zdarzeń można uznać za istotny lub nie – zależy to od perspektywy. Ostatecznie wszystko sprowadza się do słów: zyski i straty. Cykl zdobywania i tracenia to dość trafne podsumowanie życia Yelan. Nie przeszkadza jej to w żaden sposób – ba, Yelan nawet czerpie z tego cyklu ogromną przyjemność.

Vision

Yelan nie zawsze była zdana na siebie. Wiele lat temu stanowiła część grupy, której członkowie wzajemnie pilnowali swoich pleców. Drużynę Yelan stanowiło kilkoro ludzi, którzy z różnych powodów wraz z nią postanowili wydeptać razem ścieżkę w ciemności. Wtedy Yelan jeszcze nie zdawała sobie sprawy, że jej talenty, którymi się szczyciła – sprytne sztuczki i pomysłowe pułapki – nie rozwiążą za nią wszystkiego. Nie przewidziała, że wrogowie z silnym poczuciem samokontroli nie nabiorą się na jej przynęty, ani że przebiegli i wyrachowani pracownicy nie wpadną w jej intrygi. Nie przewidziała też tego, że jej pułapki nie zdołają zatrzymać silnych wrogów.

Przez jej dumę Yelan i jej drużyna zapłacili ogromną cenę – wszyscy, jeden po drugim ginęli po drodze. Choć od początku wiedzieli, że ich wspólna ścieżka może zakończyć się tylko śmiercią, nie sądzili, że nadejdzie ona tak szybko – po zbadaniu Abyssu, Yelan została całkiem sama. Wtedy po raz pierwszy od dawna zatrzymała się na bardzo długi czas.

Tak odnalazła ją Nigguang, która osobiście odwiedziła ją pewnego dnia w drewnianej chacie.

– Od jakiegoś czasu nie wracasz do Liyue. Wiem, że coś musiało się wydarzyć. Zrozumiem, jeśli zechcesz zrezygnować… – Nigguang stała pod drzwiami z poważnym wyrazem twarzy, choć jej głos pozostawał spokojny – W porządku. Pracuję z tymi, którym ufam, a ufam tym, z którymi pracuję. Jestem skłonna uwierzyć, że jesteś tutaj, by odnaleźć wyjście z tej sytuacji. Wszystkie postawy – agresywne, czy defensywne – to środki które mogą Cię doprowadzić do tego celu, tak czy inaczej.

Nie było żadnej odpowiedzi – Nigguang usłyszała jedynie ciszę. Minęła dłuższa chwila, nim zza pleców Tianquan dobiegło:

– Obie popełniłyśmy błąd. Nie powinnyśmy były angażować zwykłych ludzi w to co robimy.

– Zwykłych ludzi? – gdy Nigguang dopiero zaczęła formować myśli, w jej kierunku wystrzelił roziskrzony błękit, który zatrzymał się w powietrzu mijając ją, demonstrując kunszt i umiejętności utalentowanej łuczniczki. Magiczna strzała roztrzaskała się na setki kropli wody, które rozbiły się na lśniące świetliste iskry nim dotknęły ziemi. 

Nigguang odwróciła się, by zobaczyć idącą z łukiem Yelan. Jej uwagę zwróciły jej palce – ich opuszki krwawiły. Mogła sobie tylko wyobrazić, jak ciężko łuczniczka musiała trenować, dniami i nocami, niejednokrotnie doprowadzając się do wyczerpania. Nigguang zrozumiała – Yelan naprawdę sporo przeżyła, a wszystkie jej emocje rozkwitły w determinację, by zamknąć się w głuszy i trenować. 

Yelan wycelowała w górę i wypuściła strzałę, która przebiła chmury z taką siłą, jakby chciała przebić samą kopułę nieba. Wtem, jakby odpowiadając na wezwanie nieznanej siły, wody w górach wzburzyły się, a następnie zawirowały w górę w postaci niezliczonych strzał; gdy się spotkały w górze, złączyły się w kurtynę wody, która upadła na ziemię niczym ogromna letnia ulewa. Kiedy w końcu się przejaśniło, nie było na niebie tęczy ani nie wróciły motyle – widać było tylko słaby słup światła, który nieoczekiwanie wpadł do dłoni Yelan – jej Wizja.

Zdaniem Ningguang, wizja Yelan niesie przesłanie: “Od dnia dzisiejszego, wszystkie ważne sprawy przekazuj niezwykłej Yelan”.

Źródło
Autor: Nish
Baner: Koteł
Showcase: Orchidia92
*Powyższe tłumaczenie jest własnością strony https://genshin-impact.pl/ i nie zezwalamy bez uzyskania zgody na kopiowanie i rozprzestrzenianie go.
Tło